Mariola Dębiec

Temat:  Zostań moim przyjacielem.

Grupa: III klasa

Czas trwania: 45 minut

Opis sytuacji w klasie:

W tym roku szkolnym do klasy uczęszcza nowy uczeń. Chłopiec jest nieśmiały, spokojny, zdystansowany. Uczniowie w klasie zachowują wobec niego postawę neutralną, obojętną. Chłopcu trudno zintegrować się z rówieśnikami w klasie.

Cel główny:

  • Rozwijanie empatii oraz kształtowanie prawidłowych postaw społeczno-moralnych u dzieci i właściwych stosunków interpersonalnych.
  • Rozwijanie wyobraźni i twórczej inwencji dzieci.
  • Integracja rówieśników w klasie.

Cele szczegółowe:

  • Dziecko potrafi nazywać uczucia i je rozpoznawać.
  • Dziecko dba o właściwe relacje z innymi.
  • Dziecko jest zdolne do troski o innych i odczuwania z nim jego uczuć.
  • Dziecko potrafi nazywać prawidłowe relacje z rówieśnikami i rozwijać uczucie przyjaźni.
  • Dziecko rozumie znaczenie zgodnego współżycia i przyjaźni.
  • Dziecko rozwija postawy społeczne.

Metody pracy:

  • drama, improwizacje, praktyczne działania, proste doświadczenie, rozmowa kierowana, praca z tekstem, ćwiczenia relaksacyjne

Forma pracy:

  • indywidualna
  • zespołowa
  • zbiorowa

Środki dydaktyczne:

  • duże arkusze papieru, kolorowe kartki, kredki, flamastry, taśma klejąca, nożyczki, koszyk, książka „Podróże w wyobraźni”, laptop, maskotka, aparat, przedmioty różnego kształtu, woreczek,  gwizdek

Przebieg zajęć:

  1. Ćwiczenie relaksacyjne
  • Dzieci siadają w kole. Zamykają oczy. Wsłuchują się w muzykę i odczytywany tekst („Podróże w wyobraźni”, s. 33). Po kilku minutach uczniowie otwierają oczy. Nauczyciel zadaje pytania – co słyszały, co sobie wyobraziły, co czuły?

   2.   Zabawa „Zaczarowany koszyk” – proste doświadczenie

  • Dzieci siedzą w kole z zamkniętymi oczyma. Kolejno każde z nich wyjmuje z koszyka przedmiot i stara się odgadnąć czym on jest.

3. Zabawa „Co lubię?”

  • Dzieci ustawiają się w kole. Każde z dzieci kolejno podając sobie maskotkę (bądź piłkę), przedstawia się  i odpowiada co lubi robić – („Mam na imię… Lubię? / Co lubię robić?) – np. „Kasia, lubię …chodzić na wycieczki”.
  • Druga runda – piłka, maskotka wędruje kolejny raz po okręgu – tym razem każde dziecko ma za zadanie powiedzieć, jak ma na imię osoba stojąca po jego prawej stronie i co w tej osobie lubi/ co w tej osobie mu się podoba.
  1. Plakat – praca w grupach
  • Podział na 4 grupy  i przyporządkowanie zadania.

Przykładowe pytania:

    • Kto to jest przyjaciel?
    • Czy dobrze jest mieć przyjaciela i dlaczego ?
    • Jaki powinien być przyjaciel?
    • Jak okazać koledze, że uważamy go za przyjaciela?

Prezentacja prac. Omówienie ćwiczenia.

  1. „Telefon do przyjaciela”
  • Dzieci w parach losują paski z wydrukowanymi tematami rozmów.

Tematy rozmów :

    1. Masz urodziny i zapraszasz swoją przyjaciółkę .
    2. Chcesz umówić się z kolegą na grę w piłkę .
    3. Chcesz umówić się z koleżanką na wspólną naukę.
    4. Jesteś na wakacjach i dzwonisz do kolegi .
    5. Twój kolega jest chory i dzwonisz do niego .

6.      Zabawa muzyczno – ruchowa  „Fotograf”

  • Uczniowie poruszają się swobodnie po sali. Gdy usłyszą umówiony odgłos, tworzą szybko pary  trójki, czwórki, piątki i „pozują” do wspólnego zdjęcia.

7.      Scenki

  • Podział na grupy 5.
  • Dzieci mają zaprezentować scenkę do otrzymanego hasła.

– Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie.

– Dla przyjaciela nowego nie opuszczaj starego.

– Prawdziwy przyjaciel to ten, który dobrze o mnie mówi za moimi plecami.

– Nie wszyscy którzy nas chwalą są naszymi przyjaciółmi.

– Nawet najlepsi przyjaciele mogą nas czasem zranić i trzeba im to wybaczać.

8.      Zakończenie – zabawa „Iskierka”

  •  Dzieci stoją w kręgu i kolejno przesyłają sobie „iskierkę”, aż wróci ona do pierwszej osoby.

Ewaluacja

  • Informacja zwrotna

Uczniowie wypowiadają się, co stanowiło dla nich największą trudność na dzisiejszych zajęciach, co było szczególnie interesujące, a co mniej ciekawe.

Bibliografia:

Guz S., Andrzejewska J. (red.), Wybrane problemy edukacji dzieci w przedszkolu i w szkole, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2005.

Harnisch G., Podróże w wyobraźni. Jak pomagać dzieciom w uzyskiwaniu wewnętrznego spokoju, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 2001.

Okońska H., Skąd przychodzi bajka : scenariusze zajęć przedszkolnych oraz wczesnoszkolnych na codzienne ćwiczenia i niecodzienne okazje, Wydawnictwo Oświatowe FOSZE, Rzeszów 2005.

Weston C. D., Weston M. S., 365 gier I zabaw kształtujących character, wrażliwość i inteligencję emocjonalną, Prószyński I S-ka, Warszawa 1996.

Witarska, K., Drama na różnych poziomach kształcenia, Wydawnictwo Akademii Humanistyczno- Ekonomicznej, Łódź 2010.

http://www.snep.ids.bielsko.pl/pub_otw_dramowe.htm[dostęp:6.01.2012]

Załącznik 1. Tekst książki „Podróże w wyobraźni” – ćwiczenie rozluźniające.

Połóż się teraz, proszę,

naprawdę bardzo wygodnie

i

zamknij oczy.

Twoje ramiona stają się ciężkie, przyjemnie ciężkie.

I twoje nogi stają się ciężkie,

przyjemnie ciężkie.

Całe twoje ciało

jest teraz przyjemnie ciężkie

i czujesz się spokojny.

 

Wchodzisz głębiej w swój spokój,

coraz głębiej.

Wszystkie myśli,

które jeszcze wędrują w twojej głowie,

opuszczają Cię.

Odpływają od ciebie

przez twoje ręce

i twoje stopy

gdzieś w głąb ziemi.

Czujesz,

że stajesz się przy tym coraz bardziej spokojny.

Wszystko w tobie

jest spokojne.

Ramiona są ciepłe,

przyjemnie ciepłe.

I obie nogi są ciepłe.

Całe twoje ciało

 jest teraz ciepłe.

Czujesz w sobie coraz większy spokój.

Wszystko w tobie jest teraz zupełnie spokojne

i ciepłe

i ciężkie.

 

Jesteś już wyciszony

i wchodzisz coraz głębiej

w swój spokój,

aż wreszcie jesteś zupełnie odprężony.